Dit schilderij maakt deel uit van een serie van vier schilderijen, die elk één van de vier Evangelisten voorstellen: Mattheus, Marcus, Lucas en Johannes. Zij waren de schrijvers van het levensverhaal (het evangelie) van Jezus Christus.
Een zoon van Hendrick ter Brugghen schonk de schilderijen in 1707 aan de stad Deventer, omdat hij dacht dat zijn vader een speciale band met de stad Deventer had. Dat was helemaal niet het geval, maar het stadsbestuur heeft de vier schilderijen toch aanvaard.
De schilder Hendrick ter Brugghen (1588-1629) verbleef lange tijd in Utrecht, waar hij schilderde in dienst van de bisschop van Utrecht. Hij heeft ook tien jaar in Italië doorgebracht, waar hij kennis maakte met de beroemde schilder Carravaggio. Van hem leerde hij hoe je tegenstelling in licht en donker in een schilderij goed kunt laten uitkomen. Licht valt vooral op het gezicht en de handen. Later hebben grote schilders zoals Johannes Vermeer en Rembrandt van Rijn dit werken met licht en donker overgenomen.
Opvallend in dit schilderij is ook het gebruik van sterk sprekende kleuren, zoals het rood in het gewaad van Marcus. Linksonder zie je een schedel (symbool van de tijdelijkheid van het leven) en rechtonder een leeuw, het symbool van de evangelist Marcus.
Het schilderij (uit 1621) is tezamen met de drie andere Evangelisten te zien in het Historisch Museum Deventer.