Grote Kerkhof

In de Middeleeuwen werden rijke en belangrijke mensen begraven in de kerk, maar gewone burgers en armen vaak net buiten de kerk. Ook bij de Lebuinuskerk was een deel van het plein erom heen vroeger een begraafplaats. Daarom heet dit plein ook het Grote Kerkhof. Er zijn op het kerkhof tienduizenden mensen begraven. Soms in een stenen sarcofaag, maar in de meeste gevallen in een houten kist of een lijkwade, een doek. Als er mensen begraven werden, kwamen ze vaak oude botten tegen. Die werden verzameld en opnieuw begraven in zogenaamde knekelkuilen.

In 1664 werd een deel van de muur rondom het kerkhof afgebroken, waarna een gedeelte van de begraafplaats stadsplein werd. Op de afbeelding zie je het Grote Kerkhof in 1741.

Dit artikel hoort bij:

de-tijd-van-monniken-en-ridders-500-1000
de-tijd-van-ontdekkers-en-hervormers-1500-1600
de-tijd-van-regenten-en-vorsten-1600-1700
de-tijd-van-pruiken-en-revoluties-1700-1800
samenleving
cultuur
plaats